دریچه ورود به بحث اطلس فرهنگی، تعامل دو مفهوم فرهنگ» و فضا» است. به باور نظریه‌پردازان فرهنگی، فضا مؤلفه‌ای محوری در برساخت فرهنگ است. همان‌گونه که مناسبات و تغییر و تحولات اجتماعی در برساختن فضاها نقش دارد، فضا نیز در تولید مناسبات اجتماعی دخیل است و بر این اساس، رویه‌ها و کارکردهای اجتماعی نظیر ت‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی معطوف به فضاسازی است که کنش‌های جذب و طرد، مرکز و حاشیه، شمال و جنوب و غیره را دربر می‌گیرد و رویکردهایی را هم‌راستا می‌کند که در اصطلاح به چرخش فضایی» هم‌سنگ با چرخش فرهنگی» موسوم است. به تعبیر دیگر، با این چرخش، تصور از فضا دیگر یک مفهوم سرزمین فیزیکی نیست، بلکه مفهومی ارتباطی است. مؤلفه محوری در اینجا آن است که فضای سرزمینی یا قلمرو دیگر ظرف یا حامل نخواهد بود، بلکه فرایند تولید اجتماعی شامل ادراکات، کاربری‌ها و تخصیص‌هاست، فرایندی که ربط و ضبط وثیقی با سطح نمادین بازنمود فضایی (از خلال رمزگان، علائم و نقشه‌ها) دارد.
این مقاله در شماره 127، پاییز 1399 مجله رشد آموزش جغرافیا منتشر شده است.
برای مطالعه ادامه مقاله در اینجا کلیک کنید.
کتاب جغرافیای فرهنگی جهان اسلام
رویکردی ادراکی به محیط در جغرافیای رفتاری
دلالت های راهبردی ارتباطات میان فرهنگی برای همگرایی اسلامی با تأکید بر راهپیمایی اربعین
اجتماعی ,فضا ,محوری ,مناسبات ,تولید ,فرهنگی ,مقاله در ,در اینجا ,محوری در ,است که ,است به
درباره این سایت